Urocze. Takie słowo ciśnie się nieodparcie na widok japońskich zamków - budowli przecież z założenia obronnych i mających budzić respekt. Ich aparycja rodem niemal z disnejowskich kreskówek z trudem pozwala uwierzyć, że te z pozoru filigranowe budynki wytrzymywały szturmy i oblężenia. Są tak inne niż europejskie budowle obronne, do których przywykliśmy - masywne kamienne mury, przysadziste baszty, potężne barbakany, krenelaże i machikuły, solidne jak skała, na której zwykle są posadowione.

HIMEJI - Zamek Białej Czapli

Marzenie mojego życia i główny powód podróży do Japonii. Powstał w XVI wieku na bazie wcześniejszej warowni, główny donżon ma 7 kondygnacji, z czego 2 dolne są w obrębie masywnej kamiennej podmurówki, 5 zbudowanych z drewna opartych jest na centralnym filarze. Wnętrza, poza kilkoma gablotami zawierającymi przedmioty odkryte w czasie remontów i wykopalisk, są puste, dzięki czemu można bez przeszkód obejrzeć piękną drewnianą konstrukcję oraz elementy udogodnień dla wojowników, stanowiących załogę zamku (np. kryte ganki i podwyższenia). Zamek jest elementem systemu umocnień, z pierścieniem murów, ścieżek i podejść. Elewację pokryto białym tynkiem (włącznie z łączeniami dachówek), i stąd wzięła się jego druga nazwa (Himeji to nazwa miejscowości, w której leży) - Shirasagi-jō - Zamek Białej Czapli. Ciekawostka, zamek (jak również inne zabytki) zwiedza się boso. Jest największym z japońskich zamków. Można do niego dojechać shinkansenem np. z Tokio lub Kioto.

MATSUMOTO - Zamek Czarnego Kruka

Zbudowano go w XVI wieku na miejscu wcześniejszego zamku Fukashi. Podobnie jak Himeji ma główny donżon i niższe budynki dodatkowe. Częściowo otoczony wodami jeziora, przez które przerzucono uroczy drewniany most. W więźbie dachowej ukryta jest mała kapliczka. Od koloru ścian nazwany Zamkiem Kruków, jest wyjątkowo pięknym przykładem architektury z czasów szogunów. Można do niego dotrzeć z przesiadką w Nagano.