Trzy lata temu, dzięki uprzejmości moich wspaniałych przyjaciół Moniki i Mariusza miałam okazję zobaczyć Edynburg.

Szkocja nieco mnie zaskoczyła pogodowo, jechałam tam w połowie sierpnia i temperatura 8 stopni C rozminęła się z zawartością mojej walizki 🙂  Ale co tam :), ubrałam się "na cebulkę" i pod ołowianym niebem, w potokach deszczu ruszyłam na podbój szkockiej stolicy. Nawet w tak niesprzyjających okolicznościach przyrody nie można było nie zauważyć urody i charakteru Edynburga. Górujący nad miastem zamek, monumentalny wygasły wulkan Arthur's Seat, wzruszający pomnik Bobby'ego, małego teriera, który 14 lat warował przy grobie swojego pana, Johna Gray'a, poległego na służbie policjanta, rozsławiona przez Dana Browna kaplica w niedalekim Rosslyn... koniecznie muszę kiedyś wrócić do Ediego 🙂

   Arthur's Seat

 Pomnik Bobby'ego, jego nagrobek na cmentarzu Greyfriars (pochowano go w obrębie cmentarza, choć nie przy grobie jego pana). Do dziś dzieci zostawiają przy nim zabawki...

Cmentarz Greyfriars (podobno grasuje na nim wampir, ale chyba akurat skrył się w krypcie przed deszczem 😉 )

strażnicy zamkowej bramy

Einburgh Castle - wspaniała, choć posępna twierdza strzegąca miasta

cmentarzyk psów żołnierzy służących na Zamku

Edynburg z perspektywy Zamku

Rakieta, czyli pomnik sir Waltera Scotta

Hollyrood - oficjalna siedziba królowej w Edynburgu

Ruiny opactwa Hollyrood w ogrodach pałacowych

 

Kaplica w Rosslyn (kilka minut samochodem od Edynburga)